Klimaatverandering is precies iets wat we ervaren als ver van ons bed, want de effecten zijn voor ons niet altijd direct en niet meteen zichtbaar. Hierdoor wordt het begrip eng en zijn we niet zeker hoe serieus het probleem is.
Bovendien vraagt het ons ook om vooral te minderen met dingen die we doen: minder vliegen, minder energie gebruiken, minder kopen. Ook vinden we maatregelen om bijvoorbeeld ons huis te verduurzamen vaak duur, of zien we op tegen de rommel. Zeker nu de coronacrisis zich heeft aangediend, zijn mensen geneigd hun plannen om te verduurzamen uit te stellen.
Wees je bewust van je eigen motivatie en die van anderen
Bij thema’s als energietransitie en klimaatverandering heb je als duurzame aanjager ontzettend veel te maken met emoties en gedrag. Inwoners hebben soms angst voor het onbekende: ze weten niet precies niet wat ze te wachten staat.
Bovendien voelen ze ook ongemak, doordat ze wel zien dat er iets aan de hand is, maar niet het gevoel hebben dat ze direct een verschil kunnen maken. Dit zie je terug in: onverschilligheid, weerstand of gewoon negeren.
Als aanjager van duurzaamheid, initiator of adviseur ben je er juist op gericht een positief verschil te willen maken in de wereld. Vanuit jouw vakgebied ben je dagelijks bezig met klimaat en wil je impact creëren, zorgen voor blijvende verandering. Je bent omringd door andere bevlogen mensen, die ook de noodzaak zien van een groenere wereld. Laten we wel wezen, je inner circle is helemaal groen.
Dit fenomeen heet group think en het is belangrijk om je ervan bewust te zijn. Want juist door dit verschijnsel zie je soms de echte belangen van inwoners over het hoofd. In de communicatie met inwoners kan het ertoe leiden dat je weerstand niet voldoende begrijpt of onderschat. Dat zou jammer zijn, want dan raak je verstrikt in een wij/zij denken dat vaak niet bijdraagt aan succesvolle participatie.